تا حالا به اين فکر کردين که کارائي بکنين که ديگران نمي کنن و سنتها رو بشکنين ؟؟
هميشه اين موضوع فکر من رو به خودش مشغول مي کنه ! آيا هميشه بايد طوري زندگي کنم که ديگران بهم مي گن يا اون طوري که خودم دلم مي خواد ؟؟ بعضي وقتا دلم مي خواد کارائي بکنم که ديگران نکردن يا اينکه اگر کسي بهم ميگه فلان کار رو نکن دوست دارم خودم تجربه اش کنم ! بعضي از اين تجربه کردنا ضرري به آدم نميزنه و يه تجربه و درس خوبي براي آدم مي شه و باعث مي شه آدم شخصيتش شکل بگيره و بزرگتر بشه ، اما گاهي اوقات بعضي تجربه کردنا خطرناک مي شن و بهاي زيادي بايد به خاطرشون بپردازيم .
داشتم مي گفتم .... خيلي از اين تصميما مي تونن زندگي آدم رو عوض کنن . اينکه جرأت انجام کاري رو داشته باشي يا نه ! گاهي اوقات جرأت اون کار رو هم داري اما وقتي انجامش ميدي مي بيني نتيجه اي رو که مي خواستي و دنبالش بودي رو نمي گيري ... اون وقته که چيزي جز تأسف براي آدم باقي نمي مونه ! گاهي اوقات هم اون نتيجه مورد نظرت رو مي گيري و تا آخر عمرت به خاطر کاري که کردي خوشحالي . اما حالا اگر جرأتش رو نداشتي چي ؟؟؟ بايد تا آخر عمر تأسف خورد که کاش اين کار رو مي کردم ؟ شايد زندگيم عوض مي شد و چيزي براي آدم نمي مونه جز حسرت .... اما آخه مگه حسرت هم فايده داره ؟ به نظرم جز اينکه زندگي رو به خودمون تلخ کني هيچ فايده ديگه اي نمي تونه داشته باشه .
بعضي وقتا تو تصميماتي که مي خوام بگيرم سعي مي کنم نگاه اجتماع به اين موضوع رو هم در نظر بگيرم ... گاهي اوقات فکر مي کنم خب اين موضوع فقط و فقط به خودم مربوطه نه به هيچ کس ديگه اي ... اما بعضي وقتام فکر مي کنم من تو اين جامعه و با اين مردم زندگي مي کنم پس نگاه اونام مي تونه مهم باشه ....
کدوم يکي از اين راهها واقعا درسته ؟ در بين هر دو دسته هم آدماي خوشبخت و راضي و هم آدمهائي که احساس سرخوردگي و نارضايتي مي کنن پيدا مي شن ...
هميشه وقتي مي خوام در مورد چيزي تصميم بگيرم همه اين فکرا از سرم ميگذره ولي هيچ وقت نمي تونم تصميم قطعي در مورد اين مسائل بگيرم که يه نحوه به خصوصي رو پيش بگيرم ... واقعا کدومشون درستن ؟؟
چرا براي هر کاري که مي خوايم بکنيم بايد تمام اين مسائل رو در نظر بگيريم ؟ يعني زندگي اينقدر سخته يا ما همه چي رو براي خودمون سخت مي کنيم ؟ يا اينکه اين جامعه و آداب و رسومه که اين چيزها رو به آدم تحميل مي کنه ؟؟